Als kapper heb je niet alleen de functie om het haar mooier te maken of af te knippen. Er gebeurt meer en dat alles heeft te maken met de band die je opbouwt. Als kapper probeer ik van Hairstyling Edwin een veilige omgeving te maken. Hoe? Dat lees je in deze blog. Hier wil ik dieper in gaan over het afgeschermd knippen. Hoe is het ontstaan, wat gaat er gebeuren als je een afspraak maakt en waarom doe ik dit?
In de keuken knippen… Dat is toch niet leuk?
Als kapper is het fijn als je iedereen kan helpen. Of het nu gaat om kleuren of knippen. Ik heb mijn diploma als allround kapper en mijn skills uitgebreid naar barbier. Ik ben nog lang niet uitgeleerd en er staat nog veel op mijn wensenlijstje. Toch is er een doelgroep die ik nooit zal kunnen knippen. Tot voor kort stond ik daar ook helemaal niet bij stil. Het zijn vrouwen met een hoofddoek. Vrouwen die vanwege hun geloofsovertuiging hun haar bedekken en waar mannelijke kappers zeker het haar niet van mogen knippen.
Toch groeit ook dit haar door en ondanks dat voor het grote publiek het haar bedenkt blijft, wil iedereen mooi zijn. Je haar is een stuk van je identiteit en als dat niet goed zit, dan zit je gelijk minder lekker in je vel.
Die bewustwording kreeg ik doordat een vriendin van Zerena kwam knippen. Ik kreeg de vraag of dit in de keuken mocht en of die ruimte er was. Uiteraard was dat geen probleem, want ik snap dat. Maar het zette mij aan het denken. Ik wil dat iedereen zich veilig voelt, waarom doe ik hier niets mee. In de keuken geknipt worden is niet het meest comfortabele voor zowel kapper als klant en het is natuurlijk veel leuker als je ook lekker warm in de salon zit met een goede spiegel voor je.
De kamerschermenzoektocht
Ik heb zo’n 65 m2 aan ruimte. Daar moest ik wel wat mee kunnen. Na wat denkwerk kwam ik op het meest logische idee: Kamerschermen. Zo kon ik een ruimte afschermen van de rest van de salon om afgeschermd, maar toch in de salon aanwezig te zijn. Geen enkel kamerscherm was goed genoeg of ze waren veel te duur. Ik kwam van Chinese room dividers tot retro ziekenhuisschermen met verweerd gordijn. Dit werd hem niet.
Aangezien ik een handige vader heb, vroeg ik hem naar ideeën. Uiteindelijk heeft hij de kamerschermen gemaakt. Nu ontbrak het alleen aan kleur. Ik had kamerschermen zonder kieren of naden, geen Chinese schermen, geen gordijnen. Een klant van mij is kunstenaar en ik had al eens met hem afgesproken ooit een kunstwerk van hem te willen hebben. Ik schakelde hem uiteindelijk in en EnningArt (link) heeft een fantastisch kunstwerk gemaakt dat past bij de salon en dat meer verhaal heeft dan je in eerste instantie ziet. Vraag me erover als je benieuwd bent!
Waarom al die moeite?
En zo kom je van verhaal naar uitvoering. Waarom als die moeite? Omdat ik ook voor vrouwen met een hoofddoek een omgeving wil bieden waar ze geknipt worden. Natuurlijk doe ik dat niet zelf. Die taak is weggelegd voor Zerena. Zij zal deze vrouwen knippen, kleuren of welke behandeling ook. Zo bied ik ook een fijne plek voor vrouwen met een hoofddoek, want zeg nou zelf: het is toch veel fijner naar een salon te gaan dan aan een keukentafel geknipt te worden?
